Ας αιμορραγήσουμε άλλη μια φορά, έτσι, χωρίς τίποτα πια να μπορεί να μάς ματώσει, μα εμείς κύριοι των δυνάμεών μας θα λυτρωθούμε, ουχί χωρίς να δολώσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Μα έτσι λοιπόν θα πρέπει όλα να γίνουν πια στα πιο σκοτεινά σημεία του εγκεφάλου μας. Εκεί λοιπόν όλα θα κριθούν και θα μάς κρίνουν. Ο καθείς λοιπόν άξιος της μοίρας του και όλοι άξιοι για όλα. Δεν είναι αυτή ζωή και το πτώμα της να είναι. Εγώ όχι μόνο θα κατασκίσω τα μέσα της μοίρας, θα ανθίσω σύντομα, το αισθάνομαι. Άραγε πόσο πιο αδύναμοι είμαστε μπροστά στις φοβίες και τις δυνατότητες του μυαλού μας. Ας είναι! Όλα θα κριθούν στα χέρια της νεκροτόμου. Μακάρι να ‘χει ωραία μπούτια. Θα χαρώ το μεταφυσικό της θέας των.
Όλα αυτά
και άλλα πολλά
με φιλιά πολλά.
Φιλίπ Μορτάλες
ρε φιλιπ τι ναυτα τα πραματα ολο τα ιδια και τα ιδια και μετα μου λεσ οτι θαλαξεισ ζωη ουτε εσωρουχο εν αλλαζεις .ολα δεν ειναι καμενα απο χερι αλλα απο τηλεπαθεια ναισκε ορε φιλιπ οπως δεν με βλεπεισ και δεν σε βλεπω αντιαμοσ και φιλα μου την λολιτσα σταυροτα στασ μασχαλας
ΑπάντησηΔιαγραφή