ποίηση στην εποχή της
εκποίησης
ΠΩΛΕΙΤΑΙ (Φιλελές Δημήτρης)
›
Προσκύνησες και φίλησες ποδιές κατουρημένες ιδέες ακολούθησες πλαστικοποιημένες σε πήρε ο κατήφορος που γυρισμό δεν έχει οι πρώην ...
Μπέιμπι όιλ (Παπαδόπουλος Θεοχάρης)
›
Κάποιες φορές έχει και η τρέλα την ομορφιά της. Να μπαίνεις στα μουσεία σαν κύριος, να ρίχνεις μπέιμπι όιλ στα εκθέματα κι όταν σε ...
Προσευχή... (Καραγκούνης Δημήτριος)
›
Πότε λοιπόν θα λυτρωθούμε Πατέρα Άγιε και οδηγέ μας, εμείς οι εκλεχτοί των λόγων σου. Ο κόσμος άλλαξε το νιώθω στο νερό, το γεύομαι ...
Μελιδόνι (Λόη Βασιλική)
›
περνάνε από το θέατρο των χιτώνων ένας ένας υποφωτισμένοι με τις πλάγιες λάμψεις του ασυνείδητου σκιές χρωματιστές, σε τελάρο εσωτ...
ΕΝ ΣΚΟΤΕΙ (Γώτης Γιώργος)
›
Μη με ξεχάσεις, μην ξεχάσεις. Μαύρη γραμμή ανάμεσά μας. Μας εκπαιδεύει στο μακριά, μηδενίζει τον χρόνο και υπόσχεται γλυκειά...
"Αποτύχατε!" (Κουρκούλη Νικ. Άννα)
›
-Ουσίες! Αποτύχατε! Τρείς βαθιές τζούρες από τούτο το νοτισμένο αέρα και οδηγούμαι στην αιώρηση των παραισθήσεων, μεμιάς. -Άνδρες! Α...
1 σχόλιο:
ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ (Κιόρογλου Σοφία)
›
Προχωρώ Μ προστά και Α κάθεκτα Μια Αέναη πορεία Α υτονομίας Τ ελικός Π ροορισμός ο στόχος « Καταξίωση ». Ακόμη κι όταν Κ ουράζο...
ΠΥΛΗ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΥ (Τυπάλδος Δ.Θ.)
›
Έρχομαι κοντά σου σαν λύκος να κατασπαράξω την καρδιά σου Στους αστραγάλους σου σωριάζομαι σαν νεκρό περιστέρι Καμηλιέρης στην όαση Σ...
Φευγαλέο (Δάρας Αλέξης)
›
Οριστική κάθε λέξη κάθε κοίταγμα οριστικό, κάθε νεύμα. Το αεροπλάνο πέρασε πάνω από την πόλη. Ίσως να είδαν τα πυροτεχνήματα που σκάν...
1 σχόλιο:
Ξύπνησα (Γκόλια Μαρία)
›
Ξύπνησα. Άνοιξα την μπαλκονόπορτα και βγήκα έξω. Φυσούσε Ζέφυρος. Όντα φτερωτά πετούσαν στον ουρανό της γειτονιάς μου Ο Οδ...
ΗΤΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ (Αλεξανδρής Γιώργος)
›
Τούτο το ασχημάτιστο πλήθος με τα σφιγμένα χείλη και τα σκοτεινά μάτια που σάστισε στην ήττα της εποχής του, κι αυτός ο ασυμ...
Καλέ μου ποιητή.. (Καραγκούνης Δημήτριος)
›
Καλέ μου ποιητή.. Φόρεσες το ρούχο της μοναξιάς και περπατάς ανάμεσα σε κορμιά απρόσωπα.. μόνος.. αιώνια μόνος.. Ούτε με τους ομοίου...
Πατρίδα των καιρών 34-35-36 (Δουατζής Γιώργος)
›
34. Τύψεις που δεν αντέδρασες όσο και όταν το καλούσαν οι μέρες, οι ώρες, οι στιγμές Η μη αντίδραση βαριά συνενοχή άσε το «πού μας φτάσα...
ΖΙΓΚΟΥΡΑΤ (Β.Α.)
›
κι οι ψευτοήλιοι μες στις λάσπες των αβύσσων σβήνονται. όπου οι δόξες σκόνη γίνονται στην άχρονη τη διαρκή την επανάσταση Προσμένοντα...
ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ (Φιλελές Δημήτρης)
›
Όσοι προσμένουν να σωθούν κι ελπίζουν σε προστάτες χωρίς σανίδα ναυαγούν και τρέφουν αυταπάτες σε χίμαιρες ακροβατούν μοιραίοι σκοιν...
Πύρρειος Νίκη (Μαντλίν)
›
Μα σα κινδυνεύσεις να βγεις νικητής τη ροή του φθόνου, μη φοβηθείς που κατάσαρκα θα χυθεί, σα τη λάβα! Την ξέχωρη Τέχνη σπαθ...
1 σχόλιο:
Πρώτη ποιητική αγρυπνία στη Φάμπρικα
›
Την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου, στις 9:00μμ, θα λάβει χώρα ποιητική αγρυπνία στη "Φάμπρικα-τεχνοχώρος", Μεγάλου Αλεξάνδρου 125, στον Κερ...
2 σχόλια:
ΣΤΟΝ ΗΡΙΔΑΝΟ (Νασόπουλος Νίκος)
›
Στον Ηριδανό ένα βράδυ, σε συνάντησα και με τη ματιά σου, σάστησα τ'άλλο βράδυ τ'άστρα όλα, κυνηγήσαμε, τον Κεραμεικό, α...
ΕΡΩΤΙΚΟ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ (Βελούδας Πέτρος)
›
Στων ματιών την καταιγίδα,σπίθες έρωτα ξυπνούν,δεν φωτίζουν τα δωμάτια,που ανασαίνουν ευτυχία όλα κρύβονται στις απογυμνωμένες αισ...
ΡΑΦΤΗΣ ΣΥΓ ΚΎΡΙΩΝ (Μιχαλόπουλος Γεώργιος)
›
Επιδι...ορθώνω χαμηλά αναστήματα λόγω αδυναμίας χαρακτήρων, διορθώνω ηθικές ατέλειες και μαντάρω αμαρτήματα. Κόβω άκομψα πάθη και ράβω...
Άφρινο φιλί (Πλευριά Δέσποινα)
›
Δεν ήθελα να παίξω μαζί σου σαν την Αφροδίτη που έπαιξε ξένοιστα με τον Νηρίτη της στη θάλασσα Σαν θα 'ρχόταν η ώρα να φύγω, όπως...
ΖΩΉ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΌΝΕΙΡΑ (Χατζηγιάννη Έλενα)
›
Σ' ένα κλουβί αν κάποτε θελήσεις να με χώσεις, το πνεύμα μου ανήσυχο θα φύγει να πετάξει. Χρυσό ή πλατινένιο το κλουβί, σε μένα ...
Άδυτο (Μουλού Δώρα)
›
-Για τους φίλους- Καλλιτέχνες δερβίσηδες. Κουρασμένες ζωές, γαλουχημένες με αναμονή. Μυρωδιά φορμόλης στη σαπίλα της επανάληψής ...
ΛΕΡΩΜΑΤΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (Μικέλης Αντώνης)
›
Στα χρόνια που ταξίδευα στην άπλα της θαλάσσης, κατράμι, αρμύρα και μπογιές το σώμα μου γεμίσαν, λιμάνια, νύχτες ’ξωτικές και οι χαρές τη...
Ανόστρου Κάσσιο* (Αρματά Ιώ)
›
Μιλώ στον κόρφο τον ψηλό μεσά στο supermarket του κλαίω για το φορολογικό και τις γεμάτες κάρτες τις παίζω μες τη χούφτα μου σαν να’ ...
‹
›
Αρχική σελίδα
Προβολή έκδοσης ιστού