ποίηση στην εποχή της
εκποίησης

Οι λέξεις μου δεν καίγονται ό,τι και να λες εσύ φιλαράκο μου με τίποτα δεν δίνονται στην πυρομανία της άγνοιάς σου ούτε και προσάναμμα...

Κάθεσαι  αναπαυτικά να  παρακολουθήσεις  τις ειδήσεις δίχως να παραλείπεις την εβδομαδιαία εμφάνιση του συνειδητά και κατ’ επάγγελμα διαστρε...

                  Είναι  Τίμιος.  Σοβαρός.                   Με  λαμπρό  μέλλον.  Καθαρός.                   Ψάχνει  την  Επιτυχία.         ...

Ράθυμη πόλη, πόλη αλαζονική, πόσο μικρή και άχρωμη στους πλατιούς και πολύβοους δρόμους, πόσο στενάχωρη και θλιβερή στο φτιασίδωμα και την ξ...

Αρχέγονα συναισθήματα ο τόπος σου ο τόπος μου εδώ ξεκινήσαμε και συ και 'γω υγρό περιβάλλον αλάτι και νερό χώμα και βράχια φύκια και άλγ...

Ήταν μια παγωμένη βραδιά. Στην ταπεινή σπηλιά της Βηθλεέμ γεννιόταν ο Θεάνθρωπος ο Ηρώδης τρόχαγε τα σπαθιά του. Είδομεν τον αστέρα Αυ...

Βαθύς ο ίσκιος της ζωής πίσω από θλιμμένα μάτια κι αυτό το δράμα της ψυχής, θρήνος σε άγνωστα μονοπάτια. Ω! Θεέ μου, παρηγόρησέ με! Αίμα εδώ...

Στεκόταν απέναντι ανέγγιχτος από τον ήλιο στο χέρι του κρατούσε πέτρες. Τις μετρούσε ξανά και ξανά μη τυχόν και λείπει κάποια. Πήρε τη...

  Έγερνε η μέρα αλαργινά αλλοχωρίτη ήλιο ζαβό  κοπάδι έμπαινε βελάζοντας στη στάνη κι έφευγε μες τ’ απόβραδο της κορυφής προσήλιο που ...

  Ήταν εφτά του Οκτώβρη κοντά στη ροδαυγή όταν κάποια φαντάσματα από  τη  μαύρη γη πετάχτηκαν   και όρμησαν στου Ηρώδη τα λημέρια. Σαν...

  Ο νιος βοριάς χρωμάτιζε γαλάζιο του ουρανού με τον Αετό διαβαίναμε τα πέλαγα του νου τις πολιτείες μια νεφή σκέψη είχε προδώσει τη μ...

Γλυκό κελάηδισμα η ζωή,                                                         , μυριόστομο, αντίλαλος, απόηχος.                           ...

Ύστερα χάθηκες πιθανόν να αποσύρθηκες στα ιδιαίτερα δώματά σου σχεδιάζοντας τις επόμενες κινήσεις σου. Σε έβλεπα που έφευγες ενώ εγώ προσπαθ...