ΕΝ ΣΚΟΤΕΙ (Γώτης Γιώργος)

 Μη με ξεχάσεις, μην ξεχάσεις.

 Μαύρη γραμμή ανάμεσά μας.

 Μας εκπαιδεύει στο μακριά, μηδενίζει τον χρόνο

 και υπόσχεται γλυκειά συνέχεια σε ό,τι σταματά.

 Αυτό που τώρα ξεμακραίνει είναι το καθημερινό.

 Όλη η απόσταση που συντηρεί το πλησίον.

 Μη με ξεχάσεις, μην ξεχάσεις.

 Όλα θα συνεχίσουν. Εδώ που φτάσαμε

 ρίχνει το φως σκιά σε άλλο φως και το άγνωστο

 μιλά του επιθυμητού τη γλώσσα.

 Το κάθε τι θα παραμείνει για να ξεχαστεί.

 Το χρήμα θα τραγουδά επί γης παντού

 την ίδια γλώσσα θα συμπονά ο  κόσμος

 τους συνηθισμένους και η ομορφιά

 θα σ΄ εμποδίζει να κοιτάξεις κατά πρόσωπο.

 Μη με ξεχάσεις, μην ξεχάσεις, είπε

 καθώς περνούσε το σύνορο της νύχτας.