Άβυθος

›
Άνεμοι χτενισμένοι από κοκοφοίνικες γδαρμένοι από αγκάθια με κοριτσίστικα τραγούδια μεθυσμένοι κολυμπούν στα υψίπεδα φεγγαρόφωτα ...

ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

›
Μα πώς να φύγω από τον τόπο μου Με τι καρδιά Εδώ είναι οι άνεμοι φίλοι μου ...

Στη χώρα της ανατέλλουσας σιωπής

›
Σώμα που έγινες πουλί εξαπτέρυγο Μ΄ έξι φτερά σαν άνεμος μια αστραπή αμείλικτη Στη χώρα της ανατέλλουσας σιωπής Νύχτα που κρύφτηκε ...

(7)

›
Πια δεν υπάρχουν αλυσίδες και κελιά στενά δεν υπάρχουν Χαλάρωσαν οι κρίκοι και πλάτυναν τα κάγκελα παίρνοντας νέες μορφές κατά π...

ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ

›
Μεγάλη Άρκτος , Άμαξα εσύ , Αλετροπόδα , Κατσαρόλι , Άλογο των άστρων , κάτω απ ’ το λαιμό σου είδα να διαβαίνει σιγανά πυγολαμπίδα τ ...

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

›
Μια μάσκα ζωγραφίΖει με τις άπειρες όψεις του τρόμου. Χωρίς φόβο δεν ζει η μοναξιά. Κοίτα, οι ώρες πεθαίνουν ξέπνοες κι ας κυκλοφορ...

Ασφυξία

›
Ασφυξία Αέρας δωματίου γεμάτος ανείπωτες λέξεις Σιωπή Σαν τις στιγμές πριν γκρεμιστεί ο κόσμος

Στην Άκρη του Κόσμου

›
Στο ξέφτισμα της άκρης του Σκοταδιού Του Κόσμου της Αντανάκλασης Φέγγει η Ακτίνα του Πυρήνα Του Αγριμιού Του Καθαρόαιμου

Η ΣΤΙΓΜΗ

›
ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΣ. ΠΕΣ ΜΟΥ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ. ΠΙΣΩ ΑΠ ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΧΑΡΑ. ΨΑΞΕ ΒΡΕΣ ΑΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ. ΚΡΥΨ...

›
Γνώρισε ένα κορίτσι που αγάπησε τις πληγές του Μπέρδεψε το σώμα του με το σώμα της Και έκλεισε τα μάτια του γυρεύοντας αλλού φως Γν...

σας δίνει το ελεύθερο

›
σηκώνω το δεξί, λέω χάιλ στήθος. κλείνω τα μάτια, λέω χάιλ στόχος. με τ’ αριστερό στην κοιλιά, λέω χάιλ σημαία. και πυροβολούν αλύπ...

πολη κυμα

›
Μεχρι χτες, τις νυχτες ηχουσαν μονο τα κυματα. Σημερα: ενας ζουρνας, ενα ουρλιαχτο, κατσαρολικα, μια μπαλκονοπορτα, ενα μηχανακι, ενα κο...

Η μάνα ανάγκη

›
Ξεχύθηκε η λάβα της οργής ανάμεσα σε υψωμένες γροθιές και ανοιχτές παλάμες Τι άλλο να πεις; Έπεσε η σιωπή Γι’ αυτό θησαύρισε ...

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

›
Κύριε ένα πρωί, στο μεσουράνημα το βλέμμα Σου Έστρεψα το δικό μου και θαμπώθηκα Απ’ τα χρυσάφια του οίκου Σου Και από της λάμψεώς Σου ...

ΡΟΥΧΑ

›
Ξεβράκωσε τις ντυμένες ιδέες σου, δώσε σε μένα τα γεννητικά τους όργανα Να τα φάω να τα χωνέψω. Αλλά είσαι δειλός και βλάκας ποτέ δε...

Το κουκούτσι

›
Πέφτει απ’ το δέντρο ο καρπός, σαπίζει Μα εγώ στο κουκούτσι έκρυψα όσα θησαύρισα στους δύσκολους καιρούς τα περιφρονημένα, τα...

ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ

›
Τα στενά σοκάκια τα μικρά δρομάκια μοιάζουν ταπεινά μοιάζουν παιδάκια το φως του ήλιου θαρρείς δεν τα φωτίζει η μπόρα της βροχής θαρρε...