Άνεργο...

Στης καλημέρας τις χορδές

ζεϊμπέκικο χορεύει το μίσος

άνεργο συναίσθημα

στην αλητεία δεδομένο

τα χέρια στα πετάλια

τα πόδια στο τιμόνι

θεέ μου πόσες εικόνες

στις μέρες της πτώσης σου

ο δρόμος γεμάτος σκουπίδια

και η ζωή σε θόρυβο

τη σιωπή σέρνει

πιασμένη από τις φλέβες σου

τα μάτια σου κοιτούν τον μαύρο ήλιο

η καυτή φλόγα

τα κύτταρα της αμνησίας καιει

τα ψηλά γκρίζα κτήρια

και εσύ στη μέση του δευτερολέπτου

μαύρη φιγούρα με κόκκινα μάτια

στο ‘να χέρι το μολύβι στ’ άλλο η ηδονή