ποίηση στην εποχή της
εκποίησης

διέσχιζες ωκεανό θλίψης  κοιτώντας τα γοητευτικά φώτα ενός λιμανιού εκεί θέλω να αράξω έλεγες μα το ταξίδι ήταν μεγάλο λύγισες, κουράστ...

Μες τις ραγάδες τ΄ ουρανού φεγγίζουν κίτρινα χαμόγελα μύριες χαράδρες δειλινού Δωρίζουν χρώματα ανώφελα Δες οι μανάδες του ορφανού ...

Φουρτούνα η αγάπη σου, φουρτούνα το κορμί σου, συγχύστηκα που μ άφησες, συγχύστηκα μαζί σου. Χωρίς σεβασμό, αντίληψη και ήθος, Μ...

Θέλω εγώ στα σκοτεινά να 'ρθω να σε αγγίξω. Θέλω να σε 'βρω στα κρυφά να νιώσω το κορμί σου. Να νιώσω την ανάσα σου και να χαθ...

Κάποια νύχτα μ’ αστεράκια που’ χε πόλεμο η γη και που ρίχναν στα παιδάκια βόμβες χίλιοι στρατηγοί τ’ ουρανού ήρθαν αγγέλοι με ...

Και να θυμάσαι, γυναίκα εσύ της μνήμης και της ανάγκης πως ο δικός μας κόσμος είναι αυτός των κρυφών θεών ο ασύνορος κόσμος, του χ...

Αν δε ναυάγησες στις λίμνες  των παιδικών παραμυθιών αν δε ξεθώριασαν οι μνήμες των μακρινών των ουρανών... Μην ψάχνεις άλλη πρό...

Σε πόσες κούπες καφέ να ναυάγησα; Πόσα φλιτζάνια να συντρόφευσαν τις ώρες της σιωπής, τις ώρες της γραφής, τις ώρες της αποστροφής...

Μέσα από την προσποίηση όλων των αναλώσιμων εαυτών μου γίνομαι ειλικρινής. Επιστρέφοντας από την τελευταία διαφυγή μου σε οικείο...

Άνοιξα τα μάτια με πολύ κόπο   Είμαι στην ίδια θέση όπως πριν  Μα πρέπει να πέρασαν εκατό χρόνια  Μια και το σύννεφο που είχα κολλήσει σ...

Παίζαμε κάπως επικίνδυνα ... ρεφάροντας τη λαμπερή μας ήττα Στο φως ... που οι σκιές παραπονιόντουσαν πως δεν αντέχουν τόσ...

Τα άστρα καταναλώνουν ενέργεια ας κλείνουμε τους διακόπτες που και που  Το φεγγάρι είναι με πρόωρη σύνταξη βγάζει δε βγάζει τον μήνα Τα ...

Παιδί     ακόμη η στιγμή, δεν ήξερε να παζαρεύει την κοιτίδα των χαμογελαστών κυττάρων. Ειδύλλια σκοτεινά παρεμηνεύουν τους κήπους, ...

Πλησίασε να καταθέσει τον πενιχρό της οβολό στα πέτρινα χέρια των αγνοούμενων. Εν μέσω αρχαγγέλων κι ανταρτών. Με φανταχτερό διάδημα ...

Σε τούτους τους δρόμους σέρνεται η σιωπή. Ένοχη και απολογητική. Σε τούτες τις μέρες τρυπώνουν οι ψίθυροι. Ασαφείς και    ανακριτικο...

Έρχονται τα πάθη μου, τα πάθη σου, Ο σταυρός μου, ο σταυρός σου. Η Παναγία πάλι θα κλάψει.. Τον χαμένο γιυό, την χαμένη κόρη. Η γη...

Στην εγκαρτέρησή σου θα σταθώ, κάτω από ενός ουρανού αυγινού τα ανοικτήρια κάτω από μιας ανοιξιάτικης βροχής το γάργαρο σκέπαστρο,...