ποίηση στην εποχή της
εκποίησης

Είν’ η ζωή πολύ μικρή όπως το φως της μέρας ανθίζει γλυκοχάραμα χάνεται το εσπέρας. Είν’ η ζωή τόσο μικρή όπως στι...

Από το βιβλίο: «Δίδυμοι Πύργοι – Ήμουν κι εγώ εκεί!» Από το κεφάλαιο «Μύθοι» (για τον Μύθο) Ευτυχισμένοι που μας ευλόγησε δοξά...

          Σ ας χαιρετώ, εσάς που εντός σας φέρετε το Ήθος! Θέλω οι άνανδρες οι Νύχτες ν’ ανάψουν τα φώτα τους, ν’ ανοίξουν τα μάτ...

-41- Ας βγουν οι λέξεις λυγαριές και τα μπουμπούκια κρήνες, που λέει κι ο ποιητής ν’ αποδεκατίσουν τ’ αποσιωπητικά που φωταγώγησα ...

Καθώς έρπεις στου χρόνου τα όρια δε σου μένει στιγμή να ρεμβάσεις δε σου μένει στιγμή ν'αναλογιστείς έχεις μάθει να ζεις με συμ...

Λένε πως σε παλιό καιρό πάνω στην Αφροδίτη Ήτανε μία   ήπειρος τη λέγαν Αθηνά Σε πεδιάδες    πράσινο κυμάτιζε χορτάρι Περήφανα αλλ...

Μια μέρα συνάντησα στον δρόμο έναν γέρο, που όταν με είδε ταλαιπωρημένο μου είπε έναν τρόπο να έρθω κοντά σου Ποιόν δρόμο να διαλ...

Ήρθε η ώρα, να δεις   τον εαυτό σου απέναντι στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Είναι τα χρόνια που τα όνειρα σε προσγειώνουν υπό απειλ...

Μη μου μιλάς για τα ποτάμια. Ότι δεν μπορείς να πιάσεις το ρυθμό τους, να απλώσεις βαθιά τα μακριά σου πόδια, να τα διπλώσεις σε...

Χαμένα όνειρα κάστρα μου, στάχτες του καλοκαιριού σκέψεις ανείπωτες, φιλιά χιλιοδοσμένα φυλακισμένα σε ένα κορμί, χώμα ξεραμέν...

«…Και δεν πειράζει Γιάννη μου που φεύγ’ η νεολαία σε άλλες χώρες. Μόνο εδώ; Παντού είναι ωραία». Φίλος πασόκος μου ’λεγε. «Κι εξάλ...

Βγήκα από το σπίτι για κάποια λεπτά της ώρας, Αγόρασα εφημερίδα μα δεν ξέρω αν θα την ανοίξω, πήρα τηλέφωνο σ’ ένα φίλο αλλά δεν ήτ...

Αν η αγάπη είν' οξυγόνο τότε εγώ γιατί ασφυκτιώ τόσο καιρό; Μήπως γιατί μου λείπει τ' οξυγόνο; Ή μήπως γιατί το έχω μέ...

Άνοιξε τα μάτια σου. Ξέρω, θα τυφλωθείς από το φως. Αυτό παθαίνει όποιος κινείται στα σκοτάδια για 15 μήνες. Άνοιξε τα μάτια σου. Πρέ...

Δεν έχω πια τι να σου πω ,να σε παρηγορήσω. Τα λόγια σε κουράσανε κι οι παρηγόριες κι οι ψευτιές   και θέλεις τώρα πράξεις, με συνέπε...