Το πάρτυ πνέει τα λοίσθια (Διονύσης Φραγκόπουλος)

Εντελώς αναμενόμενη η πορεία που χρόνια στήνεις

με καταστροφολογίας εμμονή σε σενάρια που

η συλλογική μανία μορφοποιεί αλόγιστα

καταφέρνοντας θαυμάσια έλξη στο απευχόμενο…

Διαρκώς στριμώχνεις το ποθητό σε γωνιές

σκιερές όπου το φως σου αποτελεί ουτοπική

ακτίνα στέρησης εμπεριέχοντας στοιχεία

παραμυθένια ενδεδυμένα νέων μύθων…

Εν τω μεταξύ παρενδυσίας φαινόμενα

ελκύουν προβολείς εισαγωγής ενώ εσύ

στέκεις άλαλος βουλιμικά ρουφώντας

στοιχεία που σηματοδοτούν την επόμενη

φάση της προδιαγεγραμμένης διολίσθησης

δέσμιος εθιστικής αγκύλωσης σε κατανάλωσης

πολύχρωμη φούσκα αυτοκτονικής αποχαύνωσης.

Παρακαλώ σπανίως αλλά οι περιστάσεις το απαιτούν,

στο όνομα όλων των απανταχού άγρυπνων

στις τέσσερις μεριές του μπούσουλα που χάσαμε,

όσοι ξυπνάτε σκουντήστε και τους διπλανούς σας…

…διότι κάθε καλός παρτάκιας συνέρχεται

τσιτώνει

αφυπνίζεται

ενεργοποιείται

όταν του καταστρέφουν το όμορφο πάρτυ που έχει στήσει…