ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ (Αλεξανδρής Γιώργος)

Κι αυτός , ένας από μας, ήταν προβληματισμένος.

Δεν είχε τίποτα να προσδοκά και να ονειρεύεται,

τίποτε να επινοεί ,να σχεδιάζει και να ελπίζει,

κι οι μέρες του έφταναν άδειες, με μιαν ανυπόφορη σιωπή

κι έφευγαν στεγνές, με μιαν αβάσταχτη ματαιότητα.

Αλλά και απογοητευμένος.

Δεν είχε τίποτα να θυμάται και να αναπολεί,

τίποτε ν’ ανακαλέσει, ν’ ακουμπήσει και να παραδοθεί

κι οι σκέψεις του ανήλεες, με μιαν αδυσώπητη προβολή

τον ισοπέδωναν σε μια βάρβαρη μοναξιά και οδύνη.

Ήταν η ζωή του μια αδειανή χεριά,

κύκλου μικρού ένα ρηχό σημάδι.

Και  τούτος,  ένας από μας, ήταν ησυχασμένος.

Δεν είχε τίποτα να αγωνιεί και να ανησυχήσει,

τίποτε να αναρωτηθεί, να φοβηθεί και να μετανιώσει

κι οι μέρες του περνούσαν σκυφτές, ίδια σχηματισμένες

χωρίς έννοιες και λογισμούς, δίχως ρωτήματα και ταραχές.

Αλλά και παραιτημένος.

Δεν είχε τίποτα να μνημονέψει και να δικάσει,

τίποτε να δαχτυλοδείξει, να μαρτυρήσει και να προβλέψει

κι οι σκέψεις του αμνήμονες σε μιαν ήσυχη πομπή

τον γαλουχούσαν λεύτερο στην τάξη και την αποφυγή.

Ήταν η ζωή του μια προσκυνηματική φτιαξιά,

ένας ανύποπτος, στρωτός και συρόμενος κόσμος.

Και κείνοι, πολλοί από μας, εσωστρεφείς και  πειθαρχημένοι..

Ασκήτευαν μοναχικοί σε αξίες και ευθύνες,

απόμακροι, απέλπιδες μπροστά από την εποχή τους ,

ενώ ο σωρός τυμπάνιζε σε ομήγυρες και συνάξεις

το θράσεμα της άγνοιας, το θρίαμβο της ανωνυμίας.

Αλλά και ευταξίας μέντορες και σωφροσύνης λειτουργοί.

Παλιών αρχών κελεύσματα οι απαντοχές και οι μνήμες,

η ιστορία, του φόβου αναπαράσταση και πίστης δοκιμασία.

Βαθιά θεώρηση ζωής και σμίλεμα ιδεών οι μύθοι,

τα πάθη αιώνια ηχώ κι αλήθεια οι ανάγκες.

Δικαίωση ζωής η αντίθεση και η συμφωνία φύση.

Στο αύριο οι μπροστάρηδες και οι ακόλουθοι στο πνεύμα.