ΔΥΣΑΓΩΓΟΣ ΛΑΟΣ

Οταν θα λουλουδίσουνε οι παλάμες σου

και θάχεις θάρρος

Οταν θα σπιθοβολείς γαλάζιο

και δεν θα καταπίνεις ερημιά

Θέλω να στέκεις σαν ιστός

Στη μέση του Στρατώνα.

Να σε κοιτούν οι αμνήμονες

Κι εγώ να καμαρώνω.

Μην ξεχαστείς.