ποίηση στην εποχή της
εκποίησης

Ύστερα χάθηκες πιθανόν να αποσύρθηκες στα ιδιαίτερα δώματά σου σχεδιάζοντας τις επόμενες κινήσεις σου. Σε έβλεπα που έφευγες ενώ εγώ προσπαθ...

Δύσκολοι καιροί σε δρόμους τριγυρνάνε γκρίζους, ψάχνεις το φως με ήλιο ντάλα, το φως δεν είναι ήλιος, είναι Φως... γίνεται κι από ήλιο κι απ...

 

Πάλι αναφόρμισε η πληγή του τυχοδιώκτη χρόνου στο σώμα του νεανικού πρωτάνθιστου Απρίλη της μνήμης που ’φερε γλυκά αύρας μυστικοφώνου ...

Μου  είπαν  τρέχα. Εγώ  δε,  έτρεχα. Ακόμα  τρέχω. Τώρα  πιά  έμαθα.   Αυτοί  σταμάτησαν. 'Εμειναν  πίσω. ΄Ετσι  αναγκάστη...

Σε χώρες ταξίδεψα πολλές και ξένους τόπους είδα. Πρωτόγνωροι, ανοιχτοί, σε θέλγητρα απίστευτα μαγικοί, μα σαν και σένα Ελλάδα γαλανή, τρισέν...

Τοίχοι κολόνες γέμισαν φάτσες υποψηφίων που μας κοιτάζουν γελαστοί ˙μας καλοχαιρετάνε και   όλοι τους υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. ...

  Σκιά από σύννεφο η ζωή που αλλάζει σχήματα στις κορυφές των λογισμών. Το μεσημεριανό αεράκι μετακινεί  τις προσδοκίες αναζητώντας ...

Κύματα που ξεφυσούν γαλανά χελιδονίσματα μιας νηνεμίας αλαργινής στο απέραντο απλωμένη. Στην άπλα του γιαλού στην αύρα τ' ουρα...

                                         Στις  απαιτήσεις  των  καιρών,                                          τα  θύματα  των  πονηρών,  ...

Για το προσωπικό τ’ αντάμωμα σαν ξεκινήσεις στη στράτα της ζωής που τη θέλεις πλατιά και μακρινή, κρυφό και γλυκό ξαπόσταμα ποτέ μην πεθυμήσ...

πρωινή εφημερίδα το γκρίζο φως καταχωρημένα τα συμβάντα της νυχτερινής υγρασίας στο αυτοκινούμενο διάστημα με ομίχλης φώτα αυτοσχεδιάζω αναφ...

Δεκαέξι χρονώ ήτανε γύφτος Πέθανε  με μια φυτεμένη σφαίρα στο κεφάλι Δεκαέξι  χρόνω για είκοσι ευρώ Ζωή χάνει από Μπράβο αστυνομικό Κυκλώματ...

Θύτες, θύματος ειδήν ενδεδυμένοι, πλείστους απατούν.   Μετά την στέψιν το ασθενές ισχυρό γίνεται φύλο.     Ενίοτε   (ή και...

Όλα θα πάνε καλά, κυρίως μετά την καταστροφή.

Με τα μάτια κλειστά είναι καλύτερα με βλέπω να μιλώ να γελώ να κλαίω να θυμώνω   μισός εδώ και μισός στο στερέωμα λυμένος στ...