ποίηση στην εποχή της
εκποίησης

Όσοι μαθαίνουν εύκολα τη γλώσσα του χειμώνα Ας μπουν Ν΄αγγίξουν το ζεστό σπονδικό σκεύος για τις προσευχές Επιτρέπεται.          Μαυροντυμέν...

  «Εν Οίδα ότι Ουδέν Οίδα» Αίφνης Χειροκρότημα Αιώνων σκέπασε του Σωκράτη τη Φωνή: «… και ουδέν μελέτησα»   Εν Οίδα ότι άλλος έχει...

Άσχημη πόλη όμορφα φτιασιδωμένη ακατάλληλη για ενηλίκους ώστε πέρα απ' τις πολύχρωμες λάμπες στις γέφυρες,τα κάστρα και τις πέργολες να ...

Όταν νυχτώνει οι άνθρωποι ψάχνουν φωτεινά σημεία Τα σήματα του αέρα επιστρατεύουν τα πουλιά Μια ταμπέλα γίνεται για λίγο βυσσινί      ...

Μουσική διαπασών και κιθάρα σαν τραγούδι παλιό η Ελλάδα μας χαρίζει ζωή κι άσπρο φως. τραγουδάς στου σπιτιού τη βεράντα μ’ έναν ήλ...

Έστω ένας απ’ τα τείχη τα πανύψηλα να κρεμαστεί κλέφτης εραστής πολεμιστής κουρσάρος. Να μη φοβηθεί. Να μη ρωτήσει. Κό...

Αλίμονο και μη σε νοιάζει οι φύλακες είναι μιλημένοι μου και έχουν το μαύρο μας μες την φωνή έλα εδώ και μη σε νοιάζει είναι η χαρά ζω...

Είμαι ένας γλάρος...ένας γλάρος που ελεύθερα πετά...ο ουρανός είναι δικός μου...σπίτι μου τα σύννεφα να ξαποσταίνω...να κρύβομαι από την ασ...

Μια μέρα, ακόμα, στο τεφτέρι   κι όλο ζυγώνει καλοκαίρι,   ο ήλιος άρχισε να καίει,   μα η καρδιά ακόμα κλαίει. Πολλοί οι «παπάδες» ...

Κι όσο τα χρόνια πλήθαιναν με μιαν ανελέητη ευκολία και σειρά και στένευαν οι αλλότριες κι ασύμμετρες εποχές σε μια άκληρη, απρόσωπη εφ...

Πιάσε το χέρι μου να σηκωθείς και δώσε μου το τόξο, θα γίνει το πινέλο μας, με αυτό και λίγο χρώμα, θα χρωματίσουμε τον κόσμο. Εί...

Δημιουργία μας, οι λέξεις Πρόσεξε τι θα πιστέψεις. Ό,τι έχει φως δεν είναι ήλιος. Με Το Λόγο, φανερώνεται η λογική μας, ...

Έτσι είναι οι άνθρωποι : τις νύχτες με βροχή αφήνουν τα παράπονα  και τις στάχτες αναδεύουν , δίχως να βρίσκουν φλόγα. Έσβησε  –...

Σταγονίδια τα μόρια του ιού στον αγέρα Σταγονίδια. Σταγονίδια στους αστικούς ωκεανούς οι μοναχικοί άνθρωποι, άνοιξη δίχως αποσκευές,...

Οι ποιητές της ομάδας "ποίηση στην εποχή της εκποίησης" αποδίδουν το ποίημα "Όσο μπορείς" του Κ.Π.Καβάφη. Μοντάζ και ...

Τ’  Απρίλη σμίγει η ψυχή με τ’ ουρανού τα φρύδια που απόψε αργά γυρίζουνε σε γάλανο ουρανό πάνω από πολυχρώματα των οριζόντων φίδια ...

Περιπλανώμενοι περιπλανημένοι κάτοικοι γης που μας φοβήθηκε Μάγισσες και χαρτορίχτρες που μιλούν με τα’ άστρα, συμβουλάτορες, φωτογραφίζ...

Πράγματι το πένθος αν τραβήξει ως το τέλος υπάρχει ελπίδα να μας εξαγνίσει. Για να φανεί στο βάθος η πολιορκία. Του παράφορου κ...