ποίηση στην εποχή της
εκποίησης

                               Πάλι  εσήμερα  σε  σκέφτομαι.                                Συνέχεια  στο  νού  φωλιάζεις.               ...

Μικρό το μονοπάτι σου ζωή. Στενό κι ανήμερο θεριό ο πόνος. Μας πόνεσε τα πόδια και τα γόνατα και της ψυχής τα βάθη. Και μείναμε σ...

Τώρα που νυχτώνει νωρίς οι ενοχές κυκλοφορούν ελεύθερες από τις πέντε. Στα πάρκα η μελαγχολία αγγίζει τον ουρανό νοτισμένο χώμα κυρι...

στους γονείς μου Ο άνθρωπος που συνελήφθη  από την αιωνιότητα  με ένα στυλό στο χέρι.....  όλη η πορεία του μ' ένα σκοπό,  ...

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά  δουλεύουν ψιλοβελονιά το μνημό-το μνημόνιο το τρίτο τώρα που –τώρα που ‘πιασαν το μίτο. Αρχή που θα βγε...

Βλέμμα σαφές στο υψόμετρο του Στοχασμού  τα iαμβικά χαρτιά σας θα αγναντέψω πάλι, Έλλληνες Ποιητές ''Οδηγητές'', τη σκέψη ...

Θα ξυπνήσεις σε μια άλλη ζωή, με το φίλτρο της καρδιάς σου απαλύνω, λευκό, διάφανο, να τυλίγει το μυθικό σου όνειρο. Ο ταπεινός ...

Αναστάσιμες κορδελιάστρες Άπαχες Λεπρές τύψεις προδοσίας Ηδονικές , σαρδόνιες διακυμάνσεις Ηθικής-παρανομίας. Η γοητεία της περι...

Δεν απομένει παρά μονάχα η σιωπή όταν το Αδιέξοδο φορτώνει την Ψυχή, σε ξεζουμίζει κι' είναι μέσα σου Σκιά, χωρίς κορμί, χωρίς μυ...

Τα φύλλα φθίνουν. τα φύλλα δυναμώνουν. Ο άνεμος ουρλιάζει. Ο ήλιος κρύβεται, ο ήλιος ανεβαίνει. Κρατιέμαι. Κρατιέσαι; Είμαι ...

Έκτισες τόσο όμορφα όνειρα στην επαρχία Μες την κρυστάλλινη τη διαυγή την ύπαρξή σου Που τους πρέπει ένας καλύτερος κόσμος Μακριά απ...

Θα σηκωθώ το πρωινό δίχως αντίρρηση θα βάλω το σακάκι στ’ αμάξι μπαίνω βιαστικός πρέπει και σήμερα να σβήσω την ανάγκη. Θα σηκωθώ ...

24 παράξενες τσιγγάνικες φαμίλιες θρηνούν όταν γεννιέται ένα παιδί. Γλεντοκοπούν επίσης κάθε που 1ας δικός τους φυτεύεται στη ...

Το κυματάκι σιγαλό όταν γλυκοφιλά την ήσυχη ακτή και της φλοισβίζει στο αυτί λόγια απαλά και τρυφερά για να την ξεπλανέψει και ν...

Λάτρεψε τον βασανιστή της Δεν αφέθηκε σε γλυκερές αγκαλιές Πάντα έκλαιγε το βράδυ. Ο βασανιστής της, λάτρεψε αυτήν που τον βασάνιζε άπ...

Όλο το βράδυ θρήνησα Έκλαψα σε χώματα και στάχτες  Πάλεψα με μουσικές  Νίκησα φωτογραφίες  Έδωσα χρόνο στη νύχτα  να με φέρει πί...

Αναμασημένα τα λογικά τόσο του Έρωτα όσο και του Αντέρωτα/ Έγιναν κοτσίδες τα νεύρα και οι θυμοί της Αρετής και της Κακίας./ Βαριά η ε...

Λίγη ντροπή δε σου 'μεινε και λίγη τσίπα να περιμένεις τους βαρβάρους να σε σώσουν την ύπαρξη σου έκρυψες σε τούτη εδώ την τρύπα ζώντας...

Η αλήθεια έχει πια πεθάνει; Η λογική έξω από τα κλουβιά  μας; Δε θα ξανασηκώσουμε κεφάλι; Δεν θα ξανανοίξει ποτέ η καρδιά μας; ...